سفارش تبلیغ
صبا ویژن

وبلاگ شخصی سید مجتبی امین

خیلی جدیه نمی خواد سر بزنید ولش کن
صفحه خانگی پارسی یار درباره

'من مادر هستم' به هشت دلیل فیلم خوبی است:

 

به مناسبت توزیع فیلم سینمایی "من مادر هستم" در سینمای خانگی

 

 

اول: قصه ی پر حجم و جذابی دارد

دوم: پرداخت قصه بسیار کافی و دقیق است بطوری که فیلمساز حدودا یک سوم اول فیلم را برای پرداخت فضا و تم قصه صرف می کند.


سوم: حوادث و اتفاقات فیلم مبتنی بر علت و معلول پیش می رود و هر اتفاقی معلول یکی از  شرایط و روحیات خاص شخصیت هاست نه این که چون کارگردان دوست دارد و یا مثل هیس دخترها فریاد نمی زنند چون فیلمساز قصد ارائه یک بیانیه اجتماعی دارد پس باید فلان اتفاق بیفتد. اتفاقات خودشان همدیگر را بازتولید می کنند.


چهارم: آدم بدهای قصه انگیزه ی مشخص و قانع کننده ایی برای رفتار غلط خود دارند و ریشه ی رفتار های منفی به همه ی رفتار ها و روش زندگی آن ها بر می گردد و  حوادث فیلم به گذشته و مدل زندگی متصل می شود. در نتیجه در این فیلم انسان بالذات سیاه نداریم.


پنجم: حتی در این نوع زندگی می توان مادری فداکار را پیدا کرد که نقطه ی امیدواری و سفید قصه است و دیالکتیک رفتار درست و رفتار غلط را پابرجا نگه می دارد نه انسان سفید یا انسان سیاه.


ششم: فیلمساز به خاطر مجموعه ی قصه و شخصیت پردازی، نگاه مخاطب را به آدم های قصه از سطح به عمق روحیات و زندگی آن ها ارتقا می دهد و کارگردان فیلم را از بسیاری از ظواهر رد می کند و به دغدغه ها و سبک زندگی آن ها می رساند.


هفتم: فیلم اسیر روشنفکر بازی های رایج در سینمای ایران نمی شود و به نماد گرایی و نسخه پیچی های فیلسوفانه مبتلا نمی شود. اگر هم حرفی می زند همان چیزی است که مخاطب از قصه حس کرده و با فراز و نشیب آن آشنا شده است نه این که مثل هامون هیچ حس انگیزی بین دغدغه ی شخصیت اصلی با مخاطب برقرار نشود و مخاطب صرفا اطلاع پیدا کند.


هشتم: توصیف کامل یک سبک زندگی با تمام ملازمات و جنبه های مختلف آن بهترین تم برای روایت یک قصه است و می تواند فاصله مخاطب را با شخصیت ها کم کند و مخاطب را در دنیای آن ها ببرد.


من مادر هستم فیلمی از فریدون جیرانی